Natuurlijk hou ik van planten. Het liefst maak ik van mijn huis een urban jungle. Maar ergens gaat er steeds iets mis: bruine blaadjes, treurige knoppen, geknakte stengels. Herkenbaar? Je hebt de beste intenties om die prachtige Yucca in leven te houden. Je praat met je Graslelie, je vertroetelt je Sanseveria. Maar in al je enthousiasme leggen die mooie binnenplanten telkens binnen een paar maanden het loodje. Persoonlijk vraag ik me dan altijd af: “Hoe kan dit? Ik heb toch genoeg water gegeven?” Aha! Daar bleek dus meteen het antwoord te liggen: de belangrijkste doodsoorzaak van kamerplanten is Te Veel Water.
De tuincentra verdienen er goed aan, want ik ga elke keer weer terug voor een nieuw plantje. Maar thuis zet ik die arme plant meteen weer met zijn voeten in het water. Te veel water doet de wortels rotten, zorgt voor een groei aan ongewenste bacteriën en schimmels en geeft uiteindelijk een stank waar je niet op zit te wachten. Aan de instructies op het kleine kaartje dat je bij de plant krijgt, heb je ook weinig. Daar staat een gieter op met 1, 2 of 3 druppels. Maar hoeveel is 1 druppel? Ik moet op gieterles!
Het is natuurlijk wel een beetje maf dat we in de vensterbank zowel planten hebben die in de woestijn voorkomen, als planten die het goed doen in de Amazone. Dus de eerste les is: geef je ze allemaal dezelfde hoeveelheid water, dan zal er altijd eentje bij zijn die daar niet van houdt. En ook verraderlijk: de symptomen van verdrinking zijn hetzelfde als die van verdroging. Niet zo gek dus dat iedere fervente gieteraar denkt de verzopen plant een plezier te doen met nog meer water.
Ik doe wat online research en ineens lees ik iets waar ik wat mee kan: “Je moet de plant zoveel water geven als de grond kan opnemen”. Eureka! Als je de plant in de kweekpot laat zitten, kan je die optillen om te zien of er water onderin de pot ligt. En er is nog een handig hulpmiddeltje: de watermeter. Daarmee zie je of je teveel geeft.
Mocht je onverhoopt toch nog schade aanrichten met je ongebreidelde watermanagement, dan kun je je toevlucht zoeken in de categorie Onverwoestbare Planten. Deze planten krijg je (bijna) onmogelijk stuk: de Zamioculcas is geen veeleisende plant. Hij doet het goed in licht of donker. En hij houdt van droogte, dus let op: geef deze plant in de winter maar eens per 2 tot 4 weken water en in de zomer elke week. De grond moet eerst opdrogen voordat je weer water geeft. De Aspidistra wil een licht vochtige grond maar geen plas water onderin de pot. Check dus altijd even of je teveel hebt gegeven.
Vooralsnog gaat het goed met mijn huiskamerjungle. Geen overstromingen in de potten, geen hangende blaadjes. Maar voor de zekerheid ga ik toch een watermeter halen. En dan neem ik meteen maar een cactus mee.
Ook columnist worden?
Iedereen met een groen hart en een goed verhaal over groen in huizen en gebouwen mag zich bij ons aanmelden om columnist te worden. Je krijgt dan periodiek je eigen podium in deze rubriek. Samen met al die anderen met groene harten en mooie verhalen. Mail ons op info@intogreen.nl en geef ons jouw verhaal.
